Op maandag begin je enthousiast aan je patiënt te vertellen over alle mogelijkheden die er zijn. De reactie blijft beperkt tot: “Ik ga er over nadenken”. Het doet je zelfvertrouwen geen goed. Je wilt dat je praktijk groeit en bloeit. De werkelijkheid blijkt anders. Er komt veel meer bij kijken dan verwacht.
Je verdient een goede boterham en weet waar je met je praktijk naartoe wilt. Geen haar op je hoofd die eraan denkt om je droom op te geven.
Je volgt elke cursus die er is. Maar ondertussen twijfel je aan alles: "Moet ik uitbreiden? Moet ik mijn financiën anders regelen? Waarom wil de patiënt mijn behandelplan niet? Waarom vallen er stiltes als ik de personeelsruimte binnen kom?"
Moet ik mij specialiseren? Zitten de patiënten wel op mij te wachten? Is je boodschap naar het personeel wel goed genoeg?